MERSİN – Şair İbrahim Bilen, cezaevinde yaşamını yitiren Garibe Gezer için şiir kaleme aldı.
Mersinli şair İbrahim Bilen, tecavüze uğradığı ve sistematik işkence gördüğü Kandıra 1 No’lu F Tipi Kapalı Cezaevi’nde yaşamını yitiren Garibe Gezer için şiir kaleme aldı. Gezer ile herhangi bir tanışıklığının olmadığını belirten Bilen, Gezer’in maruz kaldığı işkence ve kötü muameleler kendisiyle bağ kurduğunu söyledi.
1980 ve 1990’lı yıllarda Diyarbakır Cezaevi’nde tutulduğunu belirten Bilen, cezaevlerindeki işkence ve kötü muamelenin hiç bitmediğini söyledi. Bilen, “Ben de 10 yıl boyunca Diyarbakır Cezaevi’nde ağır işkencelere maruz kaldım. Garibe’nin süngerli odalarda tacize ve tecavüze uğradığını okuyunca, ben de çok duygusal etki yarattı ve şiiri yazdım. Zaten şiir yazarken, eserin sadece hayali ve ütopik anlamda değil, gerçekçi ve toplumsal ayağının olması gerektiğini düşünüyorum” dedi.
Bilen’nin Garibe Gezer için yazdığı şiir şöyle:
“Söyleyin anneme, unutmasın
Zılgıtlarla uğurlasın beni,
Bağ bozumu, zindan karası gecelerde
Dipsiz bir kuyuda direnirken
Bir yıldız kaydı gökyüzünden
Ay ışığı inerken ranzama parmaklıklar arasından
Güneşli yeşil kırların ve masmavi gökyüzünün hayalini yaşadım
Süzülürken melekler pencereden içeri
Söyleyin anneme tutmasın yasımı
Zamanı değil, dizine vurmasın
Nuh’un gemisini ararken
Bostan çiçekleri eksin
Uygarlığın başladığı Cudi’de
Durmalı prangalı hücreler, kör oda ve süngerli odalar
Namertsiniz, düşlerken özgürlüğü
Esaret altında bir cana kıydınız
Nasıl da anımsarım Dersim’i Kutu Deresini
Munzur akarken kıp kızıl, hatırla sevgili Roboskiyi
Botan’dan Habur’a inişimi
Ceylanlar gibi sekerken parmak uçlarımdan
Sevincim kursağımda kaldı
Söylerken özgürlük ninnilerini
Bana değil, umuda ve özgürlüğe kurşun sıktınız
Ah Garibem ah
Kıvırcık uzun saçlarını, selvi boylu
Neşeli şen yüzünü
Süngerli odalarda soldurdular
İşkencede, taciz ve tecavüz ederlerken
Dondurdular gül dudaklarında gülümsemeni
Eyvah eyvah
Bu kaçıncı gidişidir Garibelerin
Yeter artık, ölüm istemiyoruz insan eliyle
Doğup, sevgi ve aşk ile büyümeli
Yaşayıp kendince ölmeli Garibeler
Bu kadar kin, bu kadar öfke, bu kadar nefret niye
Vicdan merhamet hiç mi olmadı sizde
Sizi de yaratmadı mı bir tanrı
Sabahlara kadar başucunuzda
Sizi de beklemedi mi bir anne
İnsan olandan beklediğimiz tek bir cümle
Sevin sevilin sevgiyle yaşayın özgürce.”
MA / Selman Güzelyüz
